پیش شماره!

به قول این نشریه ها که تازه می خواهند شروع به کار کنند، تا چند شماره اول پیش شماره می گویند به نشریاتشان.

فلذا از این قاعده تبعیت کرده و این چنین نام می نهیم: «پیش شماره 2 کار هنری»

دومین جلسه از کارگاهی است که البته به شرط حیاط و سایر شروط، بناست تشکیل بشود برای یک کار جدی!

راستش این جدی بودن خیلی مهم است. به دلایلی که خیلی الان برای ام مهم نیست، کار هنری مخصوصا در سطح دانشجویی نوعا اگر ضمانت اجرایی محکمی نداشته باشد به هیچ بند است.

پس با اینکه می دانم ممکن است که خیلی استفاده هنری از این جمع نبرم، هر چند که برده ام، اما مهمترین قسمت داستان، شروع مجدد کار هنری به صورت جدی است.

الحمدلله.

هنر و طلبگی

اگر به فرموده مقام عظمای ولایت که البته فرموده شان در این جا بیش از یک موید نمی باشد بر دریافت وجدانی ما، هنر یک پدیده انسانی و مربوط به ذات انسان و ایضا جوشیده شده از سرچشمه ذوق باشد، که ظاهرا هست، انحصار به هیچ حزب و گروه خاصی ندارد. 

یعنی اینگونه نیست که هنرمند ها یک مجموعه ای باشند که انگار چدا بافته شده اند! 

نه! ابدا!

هنر در ذات همه انسان ها قابل یافتن است. ذوق و خیال در همه انسان ها هست، به درجات مختلف.

پس آدم هایی مثل من هم می توانند هنرمند باشند. بلکه هر انسانی می تواند هنرمند باشد یا حتی به تعبیری هنرمند هست. فقط در عرصه های مختلف و با درجات گوناگون. 

این ها را گفتم تا بگویم احتمال دارد که بخواهم به مسیری که در گذشته پیموده ام در هنر، ادامه دهم. مسیر را هنوز مسدود نکرده ام و اگر خدا بخواهد نمی خواهم مسدودش کنم.

اگر خدا لطف کند و مشکلی پیش نیاید زمینه هایی هست برای کار کردن. اگر خدا بخواهد.

همین.